تراژدی یک زمین فروش فلسطینی/ چقدر زمین به یهودیان فروخته شد؟

یکی از مسائل بحث برانگیز در تاریخ فلسطین، مسئله ای است که تحت عنوان « فروش زمین » در فلسطین مطرح شده است. این مسئله همواره این علامت سؤال را در اذهان برانگیخته است که «چگونه کسانی که خود زمین های خود را فروخته اند حال داعیه پس گرفتن زمین هایشان را دارند؟»

فروش زمین در کدام مقطع انجام شد؟

تأسیس جنبش صهیونیزم و کنگره های این جنبش که از اواخر قرن نوزدهم شکل گرفت، مهاجرت یهودیان به فلسطین، به منظور تشکیل وطن یهودی در این منطقه مسلمان نشین را به طور سازماندهی شده آغاز کرد. از جنگ جهانی اول، با صدور اعلامیه بالفور (1917) موج مهاجرت یهودیان به فلسطین شدت گرفت در همین دوره عده زیادی از متولین یهودی و سازمانهایی که با هدف تشکیل دولت یهود به وجود آمده بودند با هدف خرید زمین در فلسطین، وارد این سرزمین شدند. با پایان جنگ جهانی اول و سقوط امپراتوری عثمانی، مهاجرت یهودیان شدت بیشتری یافت. اما نکته قابل توجه این بود که فلسطینیان که از این مسئله آگاه شده بودند دیگر حاضر نبودند زمین های خود را به یهودیان بفروشند.

جنگ نیابتی و نکته کوچکی در مورد آن

یکی از مفاهیم مهم در استراتژی – چه حوزه‌ی جنگ و چه حوزه کسب و کار – مفهوم جنگ نیابتی است.

ترکیب انگلیسی معادل جنگ نیابتی، Proxy War است.

البته پراکسی بیشتر به نزدیکی اشاره دارد و از این نظر می‌توان گفت جنگ نیابتی و Proxy War به صورت واژه به واژه با یکدیگر معادل نیستند. اگر چه برداشت شخصی من بر این است که جنگ نیابتی تعبیر دقیق‌تر و گویاتری است.

جنگ نیابتی به جنگ‌هایی گفته می‌شود که قدرتهای بزرگ در سرزمینی غیر از سرزمین اصلی خود با یکدیگر انجام می‌دهند.

معمولاً سرزمین‌های کوچک‌تر و ضعیف‌تر به عنوان زمین این بازی در نظر گرفته می‌شوند.

مثال‌های جنگ نیابتی در حوزه‌ی کسب و کار را هم به بهانه‌های مختلف خوانده‌اید و می‌دانید.

مثلاً در داستان ژیلت و بیک دیده‌ایم که این دو قدرت بزرگ وقتی رقابت در حوزه‌ی تیغ بالا گرفت، ترجیح دادند ابتدا در زمینِ خودکار با یکدیگر بجنگند.

نکات مثبت و منفی و فرصت و تهدیدهای جنگ نیابتی بسیار پیچیده است و در تخصص من نیست. اگر چه پیشنهاد می‌کنم که برای مطالعه و یادگیری آن حتماً وقت بگذاریم.

جشن کریسمس در سوریه

ایران و آذربایجان؛ رقابت یا رفاقت؟

یک تحلیلگر نزدیک به دولت به اندیشکده اوراسیا گفته اخیرا دستگاه‌های امنیتی آذربایجان گزارشی به مقامات بلندپایه این کشور ارائه داده‌اند که چگونگی افزایش قابلیت‌های ایران در منطقه آذربایجان را توصیف می‌کند.

این منبع که نخواست نامش فاش شود، افزود: بسیاری از مردم (آذربایجان) هم اکنون تحت نفوذ ایران هستند و این امر زنگ هشدار در دولت را به صدا درآورده است.

در سال ۲۰۱۳ آذربایجان محدودیت‌ها بر شخصیت‌های مذهبی مرتبط با ایران برای موعظه کردن در فضا‌های عمومی را برداشت. این شیعی‌گرایی تاکتیکی با هدف متوقف کردن جریان پیوستن آذربایجانی‌ها به داعش در سوریه و عراق انجام شد. اما اکنون به نظر می‌رسد که این سیاست پیامد‌های ناخواسته‌ای دارد و به اعتقاد مقامات، به کنترل فزاینده ایران بر مراسمات شیعی در آذربایجان منجر شده است.